Restaurant Djokja, founded in 1954 in Amsterdam by Mrs. MA Keasberry-of Beekom, also known as grandma (OMA) Keasberry and named after the city where she lived and had her fashion business for over 25 years. The restaurant was in the family for 35 years . After 25 years grandma Keasberry sold the restaurant to her son Bill and daughter in-law Jessica. Jeff was the third generation to take over the helm at 18 years of age. Dutch readers can find out more about Oma Keasberry and her entire family in Jeff’s cookbook ‘Indische Keukengeheimen’ (Dutch-Indonesian Kitchen Secrets), published in March 2012 in the Netherlands.
IN DUTCH:
Restaurant Djokja, opgericht in 1954 in Amsterdam door mevrouw M.A. Keasberry-van Beekom, ook wel bekend als Oma Keasberry.
Genoemd naar de stad waar zij jaren heeft gewoond en ruim 25 jaar haar modezaak heeft gehad is het restaurant ruim 35 jaren in de familie geweest. Na ruim 25 jaar heeft Oma het restaurant aan haar zoon Bill en schoondochter Jessica over gedaan. Jeff was de 3e generatie die het restaurant destijds op 18-jarige leeftijd, als jongste horeca ondernemer over nam. Lees meer over Jeff en zijn Oma Keasberry en de hele familie in het kookboek INDISCHE KEUKENGEHEIMEN.
Lieve Keasberry familie,
Eens, volgens mij in de jaren 70, heb ik een keer met mijn moeder in restaurant Djokja in Amsterdam gegeten.
We hadden geshopt op de Albert Cuijp markt en waren op zoek naar een restaurant. Dus Djokja op de gok.
Toen we klaar waren met eten vroeg mijn moeder me wat ik ervan vond. Toen realiseerde ik me eigenlijk dat het net was alsof ik bij haar thuis gegeten had.
Alles wat we voorgeschoteld kregen was net zo lekker alsof mijn moeder het gemaakt had. Mijn moeder is geboren in Semarang, Indonesie, in 1926. Ze is overleden in januari 2006. Altijd was ze in de weer met koken en om gasten hiermee te verblijden.
Wij als vijf meiden van haar hadden dan corvee in de keuken en moesten tot onze ergernis de worteltjes voor dit gerecht deze kant, en voor het andere gerecht de andere kant op snijden. Alles moest precies gesneden worden zoals het bedoeld was. Waren we toen niet blij mee, nu hebben we het gelukkige besef dat we op deze manier toch heel veel liefde voor lekker koken hebben meegekregen.
Nadat we gegeten hadden werd ons gevraagd of het gesmaakt had. Ik heb gezegd dat het net was alsof ik bij mijn moeder thuis had gegeten.
Mijn moeder en degene die naar onze tafel kwam raakten aan de praat en toen kwam ook Oma het restaurant in. Mijn moeder en Oma hebben een vermakelijk gesprek gehad alsof ze elkaar al jaren kenden.
Ik heb toen onmiddellijk het boekje van Oma aangeschaft en kook hier al jaren uit als er feestjes zijn. Ik gebruik het als ik niet meer precies weet waar ook weer de salam in moet en waar de daoen djeroek purut. Heerlijk, vooral omdat mijn moeder nooit de tijd genomen heeft om haar recepten op te schrijven en wij dat toen niet zo belangrijk vonden.
Nu wil ik graag het boekje voor mijn kinderen en nichtjes aanschaffen en kom er achter dat het niet meer gedrukt wordt. Hebben jullie enig idee of en wanneer er iets in gang gezet wordt voor een nieuw boekje? Ik zou het initiatief van harte steunen. Je bent dan zowiezo al zeker zes exemplaren kwijt aan mijn familie.
Leuk jullie site, ziet er goed uit.
Groetjes, Peggy Koopman.
By Peggy Koopman on August 23, 2010 at 3:44 am
Geachte dames en heren,
Wist u, dat restaurant Djokja in een van de bekendste Nederlandse romans vermeld wordt, en wel in J.J. Voskuil, Het Bureau, deel 2, blz. 8
Met vriendelijke groet,
Gerd
By Gerd B. on August 26, 2010 at 4:13 pm
Lovely place lovely people and WONDERFUL Food!!!
By rodney swearingen on September 16, 2010 at 3:39 pm
Wat is het adres van het restaurant ? ik kan het niet vinden op deze site. Mijn vader kookte toen ik klein was uit oma’s boekje en tegenwoordig gebruik ik het zelf, maar ik zou graag eens in Djokja komen eten.
By Martijn on January 1, 2011 at 1:29 pm
Prachtige website en geweldig om eindelijk eens een foto te kunnen zien van het restaurant. Altijd veel over gehoord maar helaas nooit iets van kunnen zien! Ik zal zo direct de website eens doorgeven aan de naaste familie, want volgens mij zijn de meesten van het bestaan niet op de hoogte. Een website om trots op te zijn!
By Jody Keasberry on January 24, 2011 at 10:18 pm
Toen ik op mijn zestiende van school kwam begon ik als assistent-accountant. Dat is nu precies 50 jaar geleden. Tijdens de drukke periode van de jaarverslagen werd er bijna dagelijks overgewerkt. Ik ging dan ongeveer iedere dag met mijn collega, de heer Pelupessy, even eten bij Djokja, gewoon even een Nasi Rames aan de counter. Daar heb ik de smaak voor de Indonesische keuken aangeleerd. Maar helaas, ondanks het feit dat ik Oma haar kookboekje heb (en gebruik), de smaak van Djokja kan ik nergens meer terugvinden. Ik kwam veel met groepen bij Bali en Waroeng Djawa, maar Djokja, nee, ik weet niet of ik ooit die smaak nog terugvinden zal. Of zegt iemand: “ja dat komt me bekend voor, maar dan moet je eens daar of daar naar toe gaan”. Nou, dat hoor ik dan graag.
By Lucas on March 31, 2011 at 11:14 am
Waar kan ik het boek Indische Keukengeheimen door Jeff Keasberry krijgen?
By Arlene Siegers on October 10, 2012 at 10:09 pm
Ik ben echt trots, dat ik een klein gedeeltje van Djoka en Djoka-Baru was. Ik was kellner in dat geschiedenis-restauratie. En, dat was mijn echt leukste tijd van mijn leven. Jessica en Jeff, hartelijk bedankt! Oma Keasberry was een Dame en haar woord was recht. Maar, ik will hier een groot woord inlegen voor Tante Dee! Tante Dee is de moeder van Jessica Keasberry. Tante Dee was zo lief, ik zou haar nooit vergeten. Jessica Keasberry was toestandig voor de keuken en de smaak voor de gerechten. Zij ist veraandwoorderlijk, dat ik tot vandaag de indonesische keuken “bevorzuge” Billy, de vader van Jeff, was een van mijn beste friends.
By Willi Utzinger on November 16, 2013 at 7:48 pm