“Zeg maar Oma, iedereen noemt mij Oma. Toen ik pas een restaurant had, kwamen hier wel studenten helpen afwassen om een bordje rames te verdienen. Die noemden mij Moesje. Nu zijn ze dokter of hebben carrière gemaakt en ze komen nog steeds. Hun kinderen zijn Oma gaan zeggen, zo is het langzaam aan voor iedereen Oma geworden.’ Voor veel Amsterdammers betekent ‘eten bij Oma’ een bezoek aan restaurant Djokja in de Ferdinand Bolstraat.
Oma heet voluit Maria Antoinette Keasberry-van Beekom (haar kleinkinderen noemden haar Oma Lieke en voor neven en nichten was ze Tante Marie). De faam van het Indonesische restaurant dat zij sinds 1954 had, reikte tot ver buiten Amsterdam. Niet alleen hadden sommige vaste gasten er een autorit van een paar uur voor over om bij Oma Keasberry te eten, het restaurant exporteerde bijvoorbeeld ook de zelfgemaakte sambal naar Canada. Zelfs een hele rijsttafel werd op bestelling met KLM naar Noorwegen gevlogen.
Oma Keasberry is geboren en opgegroeid in Gombong op Midden-Java ergens aan het begin van de vorige eeuw.
Ze begon een modezaak in de stad Djokja en dat voor 25 jaar lang. Na de capitulatie op 4 september 1945 verloor ze haar man. Ze is toen naar Weltevreden, Batavia verhuisd.
Daar begon ze weer een modezaak tot en met 1949. “In de periode voor de oorlog – toen ik een modezaak had in Djokja – werkte ik voor verschillende mensen. Ik werkte vooral voor de gegoede stand. Zo heb ik voor de gouverneur van Djokja, mevrouw Adam, gewerkt en voor verschillende doktersvrouwen. Ik organiseerde ook modeshows in de soos en het concour d’elegance. Zelf heb ik ook meegedaan en een eerste prijs gewonnen.”
Luister naar Oma Keasberry als ze zelf over haar leven vertelt in een interview met Dik Bikker van de NCRV radio.
Oma Keasberry’s boeklancering live op de radio in Nederland in 1976. Bekende Nederlanders, vaste gasten van restaurant Djokja en de vrouw van de toenmalige ambassadeur van Indonesië waren aanwezig. Luister naar het interview.
